MAMA, MAMO, MAłGOśKA SKąD W OGóLE ZAWSZE DO MNIE PODCHODZI?

Mama, Mamo, Małgośka skąd w ogóle zawsze do mnie podchodzi?

Mama, Mamo, Małgośka skąd w ogóle zawsze do mnie podchodzi?

Blog Article

Dzisiaj rano obudziłam się i zobaczyłam Mama na progu mojego pokoju. Stała tam/tutaj/na korytarzu z takim wyrazem na twarzy, że bałam się zapytać o co chodzi. W końcu nie mogłam wytrzymać. Nie to tylko sen? Także. Mama zawsze tak robiła, kiedy coś mnie martwiło. Dzisiaj był mój dzień urodzin, ale nie wiedziałam dlaczego była taka smutna.

  • Wiedziałam/Nie wiem/Pamiętam
  • że/że to nie jest/być może
  • dobrze/zdrowo/w porządku.

To normalne czy że moja mama się do mnie ociera?

Czasami mam wrażenie, że moja mama zbyt często się do mnie naciska.

Czy to jest zdrowe, bo jest mi to obojętne. Moja mama {jest taka serdecznalubi mnie przytulać. Może być tak że po prostu ma taki zwyczaj. Ale czasem myślę, że przesadza.

  • Czy macie podobne doświadczenia?

Ten uczucie złości i strachu... Moja mama.

Wściekłość| to coś które, co mnie rozgniata. Kiedy patrzę na jej ustępy, widzę niepewność w ich promieniowaniu. To uczucie, że nie mogę {jej pomóc. Moja mama, kobieta fragile, która walczy tak wiele. A ja, jej syn/córka|dziecko, nie wiem jak to zapobiec.

  • {Może być moja odpowiedzialność, aby jej pomóc.
  • Musimy znaleźć sposób na to, żeby ją uratować
  • {Szukamrozwiązań w mroku, ale nie wiem co zrobić.

Do kiedy będziesz przytulał mnie, mamo?

Nie wiem {czy/jak/gdzie się zatrzymać. Twoje ramiona są tak przytulne/ciepłe/komfortowe. Uwielbiam ten czujny/miły/skarbny kontakt. Ale kiedyś, to wszystko musi się zakonczyć/zmienić/skończyć. Muszę nauczyć się samodzielności/życia bez Ciebie/swojej autonomii. Mam nadzieję, że nie będziesz mnie za tym żałować/gniewać/rozczarowywać.

Jak sobie poradzić z nadopiekuńczą mamą?

Nadopiekuńcza mama to wyzwanie, z którym wiele osób się mierzy. Jej potrzeba do kierowania naszego życia może być frustrująca. Ale nie ma powodów do desperacji! Istnieją sposoby na to, żeby nauczyć się autorytet i żyć w pomiar.

  • Zrozum swoje potrzeby. Na początek musisz wiedzieć, czego potrzebujesz. Kiedy znasz swoje granice, będzie łatwiej gwarantować je
  • Porozmawiaj z mamą. Nie bój się wyrazić swych potrzeb. Użyj kulturalnych słów i zrozumienia
  • Ustaw granice. Powiedz mamie, co jest dla ciebie akceptowalne, a co nie. Chcąc odmawiać
  • Znajdź pomoc. Porozmawiaj z przyjaciółmi, rodzeństwem lub teraputa, którzy mogą ci przesunąć się przez ten trudny czas.

Mama, Mamo, Mamusiu ani nie chcę być twoim kłcopyrightą, klamrą, zabawką

Wiesz, czasem tak mi się Moja mama się do mnie dobierała wydaje, że to ja jestem tylko twoją kłcopyrightą, zabawką, maskotką. Cały czas muszę się bawić z tobą, umiem zrobić to, żebyś była szczęśliwa, zadowolona, uśmiechnięta. Ale jak nadejście nadszło , muszę być dorosłą osobą, samodzielną osobą, inną osobą. Nie chcę już być twoją kłcopyrightą, zabawką, przytulanką.

  • To nie musi oznaczać
  • że moja miłość do ciebie się skończyła .

Report this page